Structuren

Ik denk in structuren. Ik heb een bepaalde volgorde om overzicht te hebben. Ik dacht ‘vroeger’ dat de logica voor iedereen hetzelfde was. ‘Het is toch logisch’ hoor ik mijzelf nog vaak genoeg zeggen in discussies.

Dan kun je je indenken hoe lastig het was toen ik na jaren vermoeiend communiceren met mijn partner erachter kwam dat hij een totaal andere opbouw heeft. Een totaal andere logica.
Opposites attract zegt men. Dat is letterlijk voor ons het geval. In de grote en de kleine dingen. Als mijn opbouw begint met A B C begint zijn opbouw met Z Y X. Als ik het gespreksonderwerp als “de stam” zie, dan zijn alle takken het gespreksonderwerp voor hem. Wanneer ik naar rechts wil, wil hij links. Hij is man, ik ben vrouw. Hij is net zo geduldig als ik ongeduldig ben. Hij is net zo serieus, als ik lollig. En ik … ook net zo serieus als hij lollig, als we tenminste dezelfde timing zouden hebben…

Doodvermoeiend is dat soms voor ons beide. Maar, het is niet alleen lastig en vervelend. Kijkend naar de positieve kant zit er namelijk ontzettend veel diepgang in onze gesprekken. We verrijken elkaars werelden. Zijn kijk op zaken is altijd vernieuwend voor mijn logica en visa versa. Het blijft verrassend.

Onze kracht is dat liefde een sterk fundament is. Helaas is op dit fundament enorm veel mis gegaan. Verwachtingen die langs elkaar heenliepen door onder andere de negatieve kant van die miscommunicatie. Zelfs tot het punt dat het huis gebouwd op onze liefde op een gegeven moment was afgebrand. Het was verwoest. Toch kozen we ervoor om het huis opnieuw op te bouwen om de liefde een kans te geven weer te kunnen groeien.

Steentje voor steentje, maar dit keer met de kennis dat we in de jaren vergaard hebben. Wanneer ik nu rondkijk in ons nieuwe huis, dan voel ik rust. Ik ben blij, want de stenen die we nu plaatsen, zitten eindelijk op de juiste plek.