Kriebels van geluk
Samen in bed. Met zn drietjes. Ik moet eruit, plassen, maar stel het nog even uit. Eerst nog even genieten. Onze ochtenden zijn zo heerlijk.
Kleine Sabata ligt tussen ons in, aan het voeteinde. Ze strekt al haar vier pootjes uit en knijpt even met haar teentjes. Dit wordt gevolgd haar mooie diepe gaap. Het bezorgt elke keer weer een fijn kriebelend gevoel in en rond mijn hart. Geluk. En ik adem het diep in, met een glimlach op mijn gezicht. Alsof ik het gevoel dieper in mij wil trekken. Zo heerlijk. Sabata draait zich om en nestelt zich tegen mijn benen aan.
Naast mij ligt m’n lieve schat, ook nog in een diepe slaap. Ik stap voorzichtig uit bed om die twee niet wakker te maken. Sabata voelt dat er ruimte vrijkomt en wanneer ik terugkom ligt zij met een gestrekt lijfje languit op mijn helft. Ach ik moest er toch echt uit denk ik, terwijl de kriebel weer zijn weg naar mijn hart heeft gevonden. En laat mijn plan om nog eventjes erbij te liggen varen. Slaap maar nog even, liefdes van mij. Ik stap de douche in en mijn dag is begonnen.